…..nog geen tijd om alles van “drie weken leven in de bossen bij het voormalig kamp”uit te werken. Ja, wel genoeg om vorig weekend een presentatie van te geven in de vorm van een wandeling door mijn ‘herinneringscentrum/besturingscentrum’; mijn hersenen; de onderste container van de pair.

En om hier vast ‘sporen’, een geluidscollage, te plaatsen, zonder commentaar…

Een van de bezoekers schreef deze recensie van de presentatie

met dank aan de muzikanten Julian en Asen, Ilija en Petar, die op bezoek kwamen in het kamp, en bij mij bij de container, om te eten, te drinken en te spelen. En aan Bas Alblas, Goran Krmac, Georgian Lepadatu, Lucas Simonis en Nina Hitz en Willem Tredgett, die de grafische (patrin-)partituren op en om de container kwamen spelen.

ik had het dode sprinkhaantje op een stuk muziekpapier gezet en weggelegd. Waar z’n poten stonden, waar z’n voelsprieten uitkwamen had ik, om de een of andere reden, met een potlood op de notenbalk en daarboven aangegeven. De volgende dag was hij zeker een centimeter verder.
ik vraag mij af of Schlesinger Philip Mechanicus “langer in Westerbork heeft gehouden” óm hem alles op te laten schrijven?

• zondagmiddag…. zondagmiddag

…in het huis van Gemmeker (de voormalig commandant van het voormalig kamp liep ik rond, probeerde de rolluiken, nam het geluid van de gordijnen op, maakte foto’s, vond het een rotplek. Vond een dood vogeltje in de slaapkamer, nam het mee en begroef het buiten. …

• nou, kom maar… nou, kom maar…

…na een week van eten wat ik ‘vind’ (zetmeelaardappelen, voedermais en bramen) ben ik blij om eens flink in de buidel te tasten bij de plaatselijke boeren en middenstand; ik had de Romale, die bij de Albert Heinen en de Jumbos van de stad spelen, gevraagd om te komen, zodat ik met ze naar het kamp kon,voor ze kon koken, met ze kon eten, drinken en muziek maken…Argeloosheid. Wie heeft Hitler eigenlijk doodgemaakt? Dansen.

• jagerverzamelaar(skupljaca krumpira) jagerverzamelaar(skupljaca krumpira)

argeloos spelen argeloos spelen

Het is nu al zes nachten vollemaan en als ik loop maken mijn broekspijpen het geluid van blaffende honden in de verte achter me. Als ze nat zijn, klinkt een van m’n schoenen, soms plotseling, als boos gemompel even verderop.
Als ik ‘s nachts op het kamp aan kom voelt het soms alsof ik thuis kom; ik ben er dan bijna. Het is stil op de geluiden uit het bos en het stellen van de telescopen na.

• misplaatst misplaatst

maandag schreidag woensdag donderdag vrijdag
zaterdag zondag maandag schreidag woensdag donderdag
vrijdag zaterdag zondag maandag schreidag woensdag
donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag schreidag
woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag
schreidag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag

….. dit najaar ga ik met Jan Jaap Kuiper aan de gang, met een film,
binnen heel kort meer nieuws hier!

…. het meest duidelijk werd het toen ik bij mezelf dacht, kom ik ga ook weer iets aan sport doen. Ik kwam terecht bij getatoeerde russen en armeniers om een beetje te kickboksen.
Een mens moet toch wat en kickboksen en fugas lijken me ( nog steeds) goed te combineren.
De eerste keer dat ik dacht met de gevorderden mee te kunnen draaien kwam ik thuis met een blauw oog, na ook een bloedneus en een behoorlijke klap op mn plexus solaris (onderuit, dus…) te hebben gehad.
En daarmee ook het begrip;
dit is eigenlijk wat ik al een jaar lang doe (conservatorium in de andere avonduren): steeds net boven mn macht werken, soms een klapje krijgen, maar een heleboel leren. ( messiaen, noteren, buiten de tijd werken,de pracht van 16e eeuws contrapunt en de herkenning van weer de eigen angst mischien wel niet goed genoeg te zijn.

Awel: ik studeer dit jaar gewoon verder bij Peter Laport en Klaas ten Holt en af en toe bij Jan Bas Bollen.

Ondertussen wel paar keer in Rotterdam geweest: met Lukas Simonis (gitaar en van alles) en Nina Hitz (cello) en Bas Alblas (bas) en Cor Hoogendijk (slagwerk) om muziek te maken rond Marinus van der Lubbe. Planning om dat af te maken dit najaar. Zodra er materiaal af is, hier een proefje. dit is de plek waar Marinus uiteindelijk toch officieel begraven is, althans t laantje er naar toe.

Nu ga ik eerst twee weken “de containers in’ . Vandaag. (klik hier voor voor alle info over de PAIR, de portable-artist-in-residence plek van de PeerGroup, en over mijn plannen daar).

De mislukte zigeuner gaat naar school!
De mislukte zigeuner (bv) deed vorig jaar toelatingsexamen op twee conservatoria. Een ervan was zo gul hem aan te nemen.
En nu studeert de mislukte zigeuner aan het conservatorium van Enschede, waar hij zichzelf terug vond in een kamertje met 15 electrische piano s als in een naai-atelier in China, en een spiegel waar hij zichzelf in zag en lachte….. What the fuck, met je tasje van de kankerbestrijding, en je laptop van marktplaats die het niet doet. Tussen de twintigers met de juiste broek, die yeahyeahyeahend door de gangen gaan, struint een grij(n)zende man met een fout jasje. Lesje punk doen? Ja het is ‘m! En hij leert! Hij leert zoveel hij kan.
t is een mooi vak! En leest Makanin, Underground!

Daarnaast beetje bezig in CEM, Rotterdam, geluid tot z’n fysieke abstractie teruggebracht (ja, fysiek én abstract!), Hansko achter een oude synthesizer uit begin jaren zestig! Mislukte zigeuner, voltage controlled! Met dank aan Armeno Alberts.

Met Lukas Simonis en Nina Hitz begin ik, ook in Rotterdam,  een project rond Michail Zosjtsjenko, werktitel ; U ziet toch dat ik bezig ben. Binnenkort daarover meer.

Afgelopen half september dus met Plan Kruutntoone op Strax 5 gespeeld in Assen. Binnenkort(?) ook opnames……

nieuwe radiodingen op stapel, maar eerst deze website maar eens op peil brengen:
ik hoop zo snel mogelijk alle ‘radiostuff’ on line te zetten. En ook meer muziek.
Een dag heeft 24 uur.
En

rendement is een halve wasknijper.
een gat zonder bloed in een tweedehands broek,
rendement is zwemmen als het regent
bloemen zonder vaas, maar buiten
of in een vaas, maar twee keer afgesneden, schuin,
twee handen van het stuur
en op de snelweg snel een foto maken;
niets aan de hand en prachtig weer.
rendement is een mooie schone breuk,
een natte droom in een lekke tent

rendement is een halve wasknijper.

crepuscule by Moskitofilm, for which i did some music, wil be shown at the rotterdam filmfestival.

Another film, a beautiful documentary by Jan Jaap Kuiper, called Pyotr- letters from the Gulag was very well received! And is on IDFA. I have nothing to do with this movie in particular, but can only recommend it!!
I díd however play my modest part in the pilot Jan Jaap made a year before, called Levensbrief (a short abstract film, based on the same material): the voice reading the letters from Pyotr to Kat was mine.
I remember Jan Jaap took care of me with Russian honey, ginger, tea and all things possible to help me keep my voice ( i was in the middle of a tourtje with plan kruutntoone and quite ill……
Eventually maybe that was exactly the right situation for the moment….

I remember also how, after meticulously reading and rereading and recording ‘the letter’ from Pyotr to Kat, (that is from the prisoncamp in Siberia, to the young wife and the daughter in Leningrad), as we had finished, Jan Jaap presented one more letter to read and record:
Without telling me anything he d given me one of Kat’s answers to Pyotr; the one in which she tells him she will not come to see him, she will have to leave their house; the (second world-) war has begun.

I remember how strongly i felt, reading this. A blow on the head. Good director.

….meanwhile these days, doing some stuff in between for Federico Bonelli, who asked me to do a Dylan cover ( yes ,Bob…) for the titles of his upcoming short film Doppio Nero. I don’t think anybody else in this world would have been able to make me do a cover of a Dylan song ( that i didnt even like in the first place!)
Anyway, he got me, i did it, and i liked doing so. Movie ready soon!

somewhere last year we did in about 4 hours the little moving picture Il Principe Felice for the Cinema Solubile edition in Roma. Off course it was distroyed afterwards. Still there is version ( off course only almost as ingenious…)circulating on the net???

Moskitofilm vroeg toestemming om het stuk Brigaki van Plan Kruutntoone s cd Een Mooi Pak te gebruiken in hun film Crepuscule. Eerst maar eens gekeken en toen natuurlijk toegestemd.
Maakte muziek en geluid onder nog een aantal scenes. Iets daarvan zit in de film.
Wat niet gebruikt is (toch iets te weerbarstig?) komt vast wel weer ergens boven drijven. Twas a pleasure working. Mooie film. De andere muziek in de film is van Pierre Bastien. Niet alleen muzikant, maar ook bouwer van prachtige instrumenten en contrapties:www.pierrebastien.nl

zondag 10 februari s middags net na 14.00 speelt het Naaldbergtrio in Eemsmond…..

waar: Plateservice Molenzicht, Kwelderweg 6 , Eemshaven (klik hier voor t kaartje)
wanneer: Zondag 10 februari, smiddags vanaf een uur of 2
wat: het naaldberg trio, improvisatie door vooruit te vluchten

het Naaldberg trio is een gelegenheids trio dat deze keer bestaat uit Bas Alblas op (contra-)bas, de Rotterdammer Lukas Simonis op gitaar en alles wat daar zo al (niet) bij hoort en Hansko Visser op gitaar, banjo of pc.
Naaldbergen is spelen zonder afspraak vooraf, improviseren zonder bang te zijn je hemd op te lichten.
Niet vluchten, dan vooruit. En ondertussen de lyriek niet schuwen.

Molenzicht in de Eemshaven is vooral een prachtige plek , zeker voor de mislukte zigeuner om een Naaldbergoptreden te organiseren. Aan het eind van de wereld, de eigenaresse iemand die jaren getrouwd was met een Sinti, de goudvissen zijn helaas de deur uit, de molens staan er nog. Vanaf 11 december wordt plateservice Molenzicht ineens truckerscafe t Molenzicht. En wij mogen er nog spelen.
Kom kijk rond in de eemsmond, eet en drink en wees erbij als we beginnen met de eerste opnames van wat een live cd zal worden, (die verder onder andere op het eilandje Heiplaat in de rotterdamse haven zal worden opgenomen)
En! Geen dichters deze middag! (maar misschien wel een prozaschrijver die een verhaal voor leest…. ).

Meer info, het google kaartje en het precieze adres op www.demisluktezigeuner.com of www.plankruutntoone.net
kom! de koffie is bijna klaar, de soep in het beste geval van gisteren en de muziek eenmalig.

weerwoordfestival en radio oltranzista

Op reis met de mislukte zigeuner,
naar niet zo heel erg verre landen,
met als doel twee lege handen

Van Hansko ˜de mislukte zigeuner (bv)’ Visser zullen af en toe (‘s nachts?) flarden te horen zijn van zijn ˜reisverslag” in geluiden, muziek en commentaren van een reis naar Servie, afgelopen maand.
Al eerder maakte Hansko dergelijke reisverslagen, de eerste in 1999, tijdens de ˜Kosovocrisis™, de volgende 5 jaar later.
Deze keer een hele korte: met z’n ex-vrouw, een extra jasje en een lange onderbroek in de oude peugeot naar Europas buitengrens binnen Europa…

.waar hij vrienden op zoekt, ˜n nachtdienstje meedraait, zich af vraagt wat hij hier doet, wat hij uberhaupt eigenlijk doet en waarom dan wel? En waarin hij Milan niet meer treffen kan omdat die overleden is. Maar waar hij wel een ontmoeting heeft met ˜iemand uit 1993™ en de mislukte zigeuner erachter komt dat hij zich het beste voelt alleen, met lege handen.
reis mee met de mislukte zigeuner bv!

…‘naakt en grotesk
voor mijn spiegel
mijn hemd zwaaiend boven mijn hoofd…´

Dinsdagavond bij Radio Oltranzista Plan Kruutntoone, dat behalve Hansko verder bestaat uit Bas Alblas en Rick Potma. Hoewel ze ervoor kiezen om weer in kleine bezetting te spelen (leve de vrijheid!) zullen ze ook een paar dingen uit het ‘Yoorsproject’ spelen. Hun vorige cd, was geïnspireerd door het werk van schrijver en beeldend kunstenaar Jan Yoors, die zich op twaalfjarige leeftijd bij een kumpania van ‘zigeuners’ voegde. De Belgische dichteres Isabel Bats –ook te gast op Weerwoord- deed mee op die cd en is er dinsdagavond ook!
Als extra dichterlijke vrijheid baant Plan Kruutntoone zich met Lukas Simonis een muzikale weg door, onder, langs en onderlangs een prachtgedicht van William Carlos Williams.

carlos-caruso-komarom
[audio:carlos-caruso-komarom.mp3]

Vorige week (in Servie, op nog geen 100 km van Novi Sad) ontving ik van Bela Marias het volgende bericht:

no more tours to holland
u ponedeljak je u svojoj 89 godini zivota u novosadskoj bolnici preminuo Ernö Király, nakon sto posle godinu dana nije uspeo da se oporavi od preloma butne kosti.
(afgelopen maandag is op 89-jarige leeftijd, in het ziekenhuis van Novi Sad Ernö Király overleden, na een periode van een jaar, waarin hij de gevolgen van een gebroken dijbeen niet meer helemaal te boven kwam)

ik stuur dit berichtje even door aan n paar mensen, die t wel weer doorsturen naar ‘whom it may concern’.

In 1999 wist ik, ondanks een heleboel gesodemieter met visa (oorlog in ‘voormalig Yu’ de ‘kosovocrisis’) op het laatste nippertje (en dankzij Wilma) toch nog Ernö Király toe te voegen aan de daarmee geniale package van Tudosok (uit Budapest) en Marko Brecelj (uit Koper). Het was als een avontuur uit een Alan Ford stripverhaal om met deze kumpania enkele dagen op te trekken.
Ernö speelde toen in Worm, Rotterdam, (toen nog Dodorama), in Paradiso (‘s bovenzaal) in het oude RKZ in Groningen, in Den Haag in de Blauwe Aanslag, en in Nijmegen, ik geloof in Extrapool, misschien ook wel de Onderbroek. De kleine man, toen dus al begin 80, speelde op door hem zelfontworpen en zelfgebouwde instrumenten. Was van alle leden van het toenmalige reisgezelschap steevast t populairst onder de vrouwelijke bezoekers. Zat heerlijk in de in de oude renault trafic van Marko B, op een kussentje, dekentje om, in de wetenschap dat hij in de veilige handen van Dr.M verkeerde, (ondanks, of juist omdat deze luidkeels oude communistische hymnen galmde). Uit t raam kijkend vroeg hij zich af waar nu al die tulpen waren; onze nationale dis, toch?

Nog onlangs beluisterde ik zijn cd Phoenix (uit op Reccomended records), (om voor mezelf ook zo eens na te gaan, hoe men improviseert zonder vervelend te worden:-) mooie plaat, ook de gecomponeerde stukken, zelfs op de autoradio in mijn bus.

Erno zal wellicht de groeten doen aan Bela Bartok, die hij nog kende van vroeger.
bij deze ook de groeten van Hansko

(translation in English:)
(to whom it may concern, or whomever wants to check out Kiraly’s music)

Last week in Serbia (less then a 100 km from Novi Sad) myself i got the following message:
no more tours to holland
u ponedeljak je u svojoj 89 godini zivota u novosadskoj bolnici preminuo Ernö Király, nakon sto posle godinu dana nije uspeo da se oporavi od preloma butne kosti.
( on monday, in his 89 th year, in the hospital of Novi Sad, Ernö Király passed away, after a year in whichhe couldnt overcome the consequences of a broken thigh bone)

In 1999 I managed, despite a hell of impossibilities in obtaining visa and papers (war in ‘former Yu’, “Kosovocrisis”) and in the last possible minute (thanks to my wife Wilma) to add Mr Erno Kiraly to the thereby ingenious mix of Tudosok (Budapest), Marko Brecelj (from Koper). Being part of this internatinal kumpania on the road in Holland for a few days, was like living a few pages of an Alan Ford cartoon. They played in Worm , (then Dodorama) in Rotterdam, In Paradiso (A’dam), in Extrapool (Nijmegen) and in de Blauwe Aanslag in The Hague and in ORKZ, Groningen.
The vital man of small fysical statue played his own music on the instruments he invented and built him himself. He was by far the most popular among the female part of the audiences. He sat him self down well in the Marko’s old renault trafic, on a little cushion in the blanket they had for him, knowing to be safe in the hands of his frioend dr. B. (Marias), even though, or just because the latter was bellowing communist hymns from the back of the car…Looking out of the window Erno asked me: so where are all these tulips? Your national dish, isnt it?

Shortly i listened to his cd Phoenix again (out on Recomended records), still in the proces of finding out how to improvise without being boring 🙂 Nice record, also the composed pieces!

He may greet Bela Bartok now (an old acquaintance of his, on this side already)
hereby my regards,
hansko

22, 23 oktober vond tijdens het internationaal filmfestival van Rome een nieuwe aflevering van Cinema Solubile plaats en de mislukte zigeuner moest zijn vliegangst overwinnen om daar mee te spelen in het orchestra van het futurismo…….

Speelde met Fausto in een ‘kulturcasa’ en en met de Giacomo en zijn vrienden van NED in een hele grote hangar. Overdag muziek gemaakt bij Il Principe Felice, federico’s film voor cinsol.

Na een cappucino en een korte bommelding weer terug gevlogen en getreind om uiteindelijk met gitaar en koffertje precies op tijd uit een zilvergrijze bmw ( taxi…) te kunnen stappen en aan t werk te kunnen…