op 23 maart ben ik, mislukte zigeuner! lunchgast bij ankerman Jaap Boots van het vpro radioprogramma
cantina ( op de concertzender).
Ik mag mooie muziek meenemen.
(en zal dat doen! van Schonberg tot Ribot, tot Romica Puceanu en Jacob ter Veldhuis en misschien wel Greetje Bijma of Nick Cave of ….)
Ik krijg mijn reis vergoed!
Ik krijg mijn lunch vergoed!
En ik mag praten over een mooi pak, en misschien wel over trekkers, marinus van der lubbe, brood?

Federico íl cane Bonelli is bezig.
met radio oltranzista.
Ik zou in januari 2008 pas meedoen. Maar een week voor de eerste oltranzista ( juni 2007) belde Federico om te zeggen dat t echt prima was dat ik deze keer niet mee deed, en ook “hoe fijn t was te weten dat ik hem altijd wist te verrassen…. ”

Heb uiteindelijk met Fausto faustissimo Cassare in de Melkweg een lunchboxopera geimproviseerd.
Fausto voelde zich daarna ‘veel beter, alsof ik bij de psychiater ben geweest’. twee mannen aan een tafeltje, hansko en fausto, maar ook majakovskij en zosjenko.
een impressie in geluid volgt zodra ik iets uit dat lunchuurtje heb ge-edit.

Hieronder een foto van mijn ‘set up’ voor Federico’s cinema solubile in Amsterdam in 2005, met singer, stoffer, schildpad en majakovski ‘s sovjetski pasport.

In de Nieuwe Anita in Amsterdam (Frederik Hendrikstraat 111)
presenteert Plan Kruutntoone (eindelijk!) de cd een mooi pak Niet echt een zigeunerfeest dus, maar een misluktezigeunerfeest…..
Wél eten, drinken en muziek van (niet alleen) plan kruutntoone.
Empee Holwerda komt ook nog met z’n vrouw!
En bovendien vieren we Andreja ( die zingt en trompet speelt)
‘s verjaardag.

En de dag daarna, spelen we t nog eens rustig na, op het woonwagenterrein Hoendiep 150, in Groningen, bij Hilde en Paul.
De cd is klaar, het Yoorsproject wordt afgesloten!

Meer weten, preciezer ook?
Dan toch even kijken op de andere site: www.plankruutntoone.net

laatst voor Defka in Assen gespeeld.

Het naaldbergtrio
– is geimproviseerd
– spreekt niets af, behalve dat we niet op het moment gaan zitten wachten,
en niet vluchten, dan naar voren.
– soms heel hard
– soms heel zacht
– transparant
– niet illustratief
– ontwikkelt hopelijk gaandeweg een idioom of taal, waardoor we misschien wel soms het land
binnenkomen waar we elkaar al eens eerder hadden begrepen.
(toen Volken en ik later die maand met Lucas Simonis speelden ging dat al aardig)

In het zoeken op het wad tussen improvisatie en compositie was het zeer prettig om weer eens aan deze kant van vloedlijn te lopen.

En, niet onbelangrijk! De mensen in Assen vonden het (wat?) ook! ( en wel twee keer een half uur(!))

Het Naaldbergtrio was deze keer:
Volken: p.c. tuba trompet ; Bas: (contra-)bas(sen) ; ik zelf op gitaar, m’n zelfbouw’banjo’ en een bekken) )

3 juni speelde ik met Plan Kruutntoone in Haarlem, t Patronaat.
We speelden ter eere van Hof (Igor Hofbauer, tekenaar uit Zagreb, die ook een aantal plakati voor ons maakte als we in die contreien speelden)
Voorbereiding concert verliep zeer hectisch. Concert zelf was heerlijk spelen: Ivica ( No Rehearsal Required) Kosavic was gast en bedde ons tijdens de soundcheck zo lekker in in een laag geluid, dat die soundcheck naadloos over liep in een bijna geheel geimproviseerd concert, met materiaal van het yoorsproject, maar ook hele oude liedjes in heel nieuwe jassen: humpacoma met alleen een gitaar, blazers en accordeon (?).
Publiek heeft genoten, zo bleek. Wij ook, we waren voortdurend verrast. Ik voel me alsof ik een stukje van de berg af mag fietsen ( na een hele tijd ertegen op heb gemoeten…) Op sommige momenten, luisterend naar Volken, al spelend naar mijn linkerhand gekeken om te horen wat deze toevoegt, geheel vrij zijn gang gaand, maar toch onder mijn controle lijkend te zijn; ik grijns om wat ik hoor en hoe ik m zie spartelen. ( mijn hand dus, niet Volken…) Nu! Nu! Nu!

klik hier maar even, da’s handiger…..

( januari tm maart2006) Bij Henry J Alles meegespeeld in “De eerste nederlandse geschiedenis”, een PeergrouP-productie. Zou eerst alleen de muziek doen, met Brechtje Roos (blokfluiten) en Sinje Kiel (sopraan), twee experts in oude muziek….
Uiteindelijk ook geacteerd, en daarbij zelfs een dansje mogen doen met Brechtje……
en ‘de snor van stalin’ waarin ik verloren gewaande geluiden ‘weck’ uit opgegraven artefarcten en lichaamsdelen en daaruit deducerend en redenerend (mijn) conclusies trek over het verloop van de geschiedenis….
kijk op de peergroupsite als je er meer van wil zien ( horen?)

Plan Kruutntoones cd rond yoors’ is nu eindelijk bijna klaar.
(beeld Henry Alles, voor Yoorsproject’

In december heb ik bij Dolf (Planteijdt) zitten editen ( hansko learning pro tools the fast way) In januari en opnieuw in maart gemixed (met Dolf en Zlaya en Rick. Nu alleen nog masteren.

En wat betreft de verpakking hebben we nu eenmaal een naam op te houden…. (klik je hier dan zie je hoe ´t ongeveer geworden is )

We had passed/Prosjli mimo!

Plan Kruutntoone speelde dan toch op Skif, het Sergei Kuryokhin International Festival in St. Petersburg! 20 april 2006)

Voor Rick en mij vooral een bijzonder weerzien: in 1986 speelden we met een van de eerste nederlandse groepen die in de, toen nog Sovjet Unie, speelden in toen nog Leningrad. In een vreemde sfeer- de nadagen van het communisme- waren we toen econverwacht getuige van een voor zover ik weet semilegaal concert van Pop Mehanika: een soort orkest met gitaren, drums, strijkjes, jazzblazers, modeshows met gasmaskers en uniformen, theater…. e.e.a geleid door Sergei Kuryokhin! We ervoeren het als een uitstapje naar een wereld in een wereld.
Kuryokhin overleed in, ik meen 2000, maar in zijn naam werd een organisatie opgericht, en dus dit festival.

Het was goed daar te spelen.
We speelden met Conny Esbach op accordeon en klarinet. We werkten (en dronken) voor dit concert samen met Maksim Leonidovitsj Maksimov
(Moskou 1979), dichter en schrijver. Reacties waren goed. Ik kreeg een nieuwe knoop voor mijn jas.
We speelden stukken uit Yoors’ en een paar ‘oude’ stukken, zoals “wel mooi en ook wel lelijk”, onze bewerking van Spleen van Slauerhof, deze keer ook met een russische vertaling van Maksim. Interessant te merken, dat je er aan went om in een park te oefenen, zonder instrumenten, met iemand die je nog maar net kent.
Maar goed we waren elkaar dan ook al nader gekomen toen we ‘s nachts bij ons hotel ( een studentenflat/hotel) aankwamen en de deur al om 01.00 gesloten bleek te zijn, maar ook pas om half zeven weer open. In het portiek van het nachtwinkeltje wisten we de niet eens zo lange tijd tot dan, op plezierige wijze en onder het genot van een Krakause (worst) en de rest van onze drank warm te blijven.

Fred Frith nog even gesproken (‘ Excuse me, mr Frith, you are kind of my school…..’)

via Helsinki weer terug.

binnenkort de opnames….

Met dank aan de Nederlandse ambassade, die het festival helpt mogelijk maken (reiskosten) en in het bijzonder aan de Wilhelmina E. Jansen stichting, die onder meer de samenwerking met Maksim mogelijk maakte.

Op de site, nu under construction www.plankruutntoone.net komen zsm wat fotos en muziek, ook over Skif en Maksim.