dit zijn de twee radio svasso uitzendingen voor radio antidoto, die ik maakte n.a.v. Mooi April: speciaal aandacht voor Ken Leighton’s T.A.R.P Canada project en ook voor Paper Monument for the Paperless
Since last autumn : Pksolo Album rec by Pietro Caramelli, out on Mislzig rec.
March 25 to April 6:
Plan Kruutntoone, Ahura Mazda 3000 and the Choir of the Youngest Day
Recording the album: (Niet Alles Wat Afwijkt Is Weerloos), @ Vache a Louer, Hauteroche.
28 march: recording Trio for Galina, with Bas, ( contrabas) Edu Doreste ( Bass clarinet) and Reinier ( piano) at the Chateau next door…
May 19th at
dank Raoul vd Weide, for asking us for Improbellisimo 2.At Theater VrijburchtAmsterdam:
Pksolo (Hansko en Bas)
En trio Wilbert de Joode, Henk Zwerver, Michael Vatcher
En trio met Kate Moore (sleep)
May 24 th:
Kemenymadar, second flight (v tm viii) at Oude Kerk, Rotterdam
with the composers Mojca Zupancic, Lukas Simonis/Henk Bakr, Eva-Maria Houben, Filippo Gilono
and there own ad hoc Kemenymadar ensembles, playing their version of my mother score Kemenymadar/Asvogel/Bird fromthe Chimney.
May 26 th:
Kemenymadar, second flight ( v tm viii) at MOOI op Oostum with these same great people..
recorded by Dolf Planteijdt, for Escrec.
May 31, In situ art, Skt Helena, Bonn:
Amygdala Sonates./Rode Bloem (met Reinier van Houdt en Dennis Alexander Schmitz)
June 2nd: Mooi op Oostum:
Amygdala Sonates/Rode Bloem ( queerschnitt…)
Bas en Hansko with Reinier van Houdt, Dennis Alexanders Schmitz en Dolf Planteijdt)
June 9 th: OCCII @ Willem de Zwijgerkerk, Amsterdam
Amygdala Sonatas/RodeBloem, Bas en Hansko, with Reiniervan Houdt and Giuna PianA.
Facilitating Hudaki Village Band ( 2 june: informal concert til 6 th: recording with Dolf.)
June 19th:
Bruitkosten/impakt Koln, Germany
Pksolo (Hansko en Bas)
July/August:
Workshops and thesis for International Bilingual School in Yaounde with Erick Tambo c.s.
two more Amygdala concerts, a special one @ Haarlem, thank you Arno Pletterij, Peter B en Joost Verhagen! we will try to get a project in UA supported…
Sept Oct: editing/mixing Plan Kruutntoone and Ahura Mazda album
Sept/oct/nov/dec:
Second season of MOOI: with Ivo Bol, Lucia Gregov, Plan Kruutntoone and Ahura Mazda, and…
In autumn: “Niet alles wat afwijkt is weerloos, een handreiking in brieven”
(over diversiteit in compositie en samenwerking, een verhaal met workshop voor werkgroep diversiteit van nieuw geneco.
Plans for ’25:
Thomas’ Passion/Es Darf:
the first opera to be made together in radikal counterpoint, at Lissy Wagner Radikal Opera Center, Spielberg)
Bezjanija: a piece for three; two low(er) instruments, percussive string instrument and field recordings. ( one version with: Bas , Hansko and Ann Gilot) (one version by Reinier and Gareth and …)
Having Tussen het Vee en de Hemel published, on cd and digital, alongside Guillaume Pool’s book at uitgeverij Passage.
Having Ardi Bones travelling blues suit case (tiny personal history tales in from pandemic times, in sound, out only on cassette.
Re Recording Trio for Galina with Reinier, Gareth and ?)
Recording Hh en Tp gewidmet met Reinier en. Accordeon. (Vlada?)
Working on second poetry and drawings book) (Asking Matthias/Petrichor…)
Working on thesis of Mutually Respectful Musical Education. (Asking Sam Richards)
Working on shared exhibition with Alexander Abujevitsj Rubakov and Hansko Visser, Paintings at Almelo. (opening with Rubakov Trio en Chris solo…)
Having Plan Kruutntoone and Ahura Mazda “Niet Alles Wat Afwijkt Is Weerloos” uit.
Presenting second cd in series Kemenymadar ( v tm viii) at Esc.rec
Preparing the booklet with the mother score and Erno Kiraly live for the third in the series,
Asking the composers for the fourth….
Painting the m.s. Tisa ..
Building the Stairs and the Stove at Lissy’s…
insulating the attic, getting first radical opera funded.
Reaching 74 kilogramms…
Swim
Love Saskia
Love lei
Work with Bas
Take care of parents where necessary
Repair Bonn bike
Insulate attic sp.
Make groentebedbak Bonn
Build bed of pear.
try to get money for stuff that s neccesary to do and no one else does it..
19 november Kerkje van Oostum, vanaf 15:00 [facebook]
Microwolf (aka Benjamin van Vliet) presenteert in sobere opstelling zijn ecclectische album Changelings.
Plan Kruutntoone presenteert hun album Plan Kruutntoone Solo.
Kunst van Emanuele di Cosio en RE van Sicily. Warme (op de boot gekookte) Soep en een DJ set van Svasso Minore voor www.radioantidoto.org
We vragen om je bijdrage van 10 euro up. Omdat we onze artiesten willen betalen. Voor shared transport from Groningen Noorderstation: neem van te voren contact op met Hansko, via plank@post.com
Coming up:
17 december: de Iraanse zangeres Sanam Tahmasebi, ook wel Sanamika en de Groninger Arabist en Oud-speler Jelte Tjeerd Fossen. Verder nodigen we Henk Zwerver uit. En een kunstenaar. Meer info volgt.
.. en vanaf maart 2024 ook weer maandelijks
24 maart 2024: Het Trio Giulia DeVal (zang), Pietro Caramelli (gitaar, zang, productie) en Zevi (zang, Hammond) uit de omgeving van Turijn
21 april 2024: de Amygdala Sonates voor piano, gruis en een danser. Uitgevoerd door pianist Reinier van Houdt (Rotterdam), danser Dennis Alexander Schmitz (Keulen), en Bas Alblas (den Andel)
26 mei 2024: de uitvoering van het werk Asvogel / Kemenymadar: de tweede vlucht
Rubakov Trio, Found Artefacts Auction, Aca Skoric, Gabija Bartulyte, Onkruyd.
Mislzig organiseert Op Oostum In 2023 (M.O.O.I) is een serie concerten, tentoonstellingen en (dans-) voorstellingen in het kerkje op de terp in Oostum. Grensontkennend. Bubbelsdoorbrekend.
Voor “M.O.O.I Oktober” zijn het Rubakov Trio (Bonn, Den Andel, Palermo) uitgenodigd. Met als gast Gabija Bartulyte (Vilnius) op klarinet. Zoals ze zijn, zoeken ze of ze een plekje mogen vinden in of naast de geschiedenis van Black Creative Music, met hedendaagse teksten over Dolphy en Luetzerath, Odysseus en de Klimaatcrisis toegevoegd aan Instant Composed geluid.
Maar eerst speelt de Vojvodiaanse meesterdrummer Aca Skoric (Novi Sad) een solo set, zittend binnen in het werk van zijn naamgenoot Alessandro Abouevich Rubakov; Painter of Color(s)!
En terwijl Aca speelt wordt hij geschilderd door Harm Tuyn, a.k.a. Onkruyd; een van Groningens huidige onafhankelijke en kleurrijke schilders, wonend en werkend op zn schip in de diepenring.
Dj Svasso Minore draait, er is een “Auction of Found and Restored Rubakov Artefacts”;
er is soep en drank. De voorstelling wordt savonds semi-lijf-gestriemt op www.radioantidoto.org.
waar: Kerkje op Oostum, Oostumerweg 15, (echt vlakbij!) Groningen.
wanneer: Zondag 29-10: vanaf 15.00 uur.
e.e.a. wordt mogelijk gemaakt door de Ceda i Olgica Foundation, de mensen van het kerkje op Oostum en Mislzig.rec.
Altijd een bijzondere groep geweest, dat Plan Kruutntoone. Al lieten ze in hun begindagen, gedurende de late jaren negentig, nog wel duiden als Hollandse neefjes van de legendarische Captain Beefheart. Maar terwijl de Captain trouw bleef aan zijn blueswortels, gingen de Kruutntooners steeds meer een Europese koers varen. In de verte was er aansluiting bij bijvoorbeeld De Kift en Meindert Talma, maar Kruutntoone was ‘ernstiger’. En ontwikkelde zich abstracter, album na album. Nederlandstalig, dat wel. Maar eigenzinnig Nederlandstalig en muzikaal al net zo ongrijpbaar. Op dit nieuwe album ontbreekt slagwerker Chris Muller. Bassist Bas en zanger/gitarist Hansko Visser reisden naar Italië en opeens was daar muziek. Zo gaat dat bij Plan Kruutntoone. Woeste slidegitaar, ontregelende percussie. Plotseling een koperblaasinstrument dat ook wel een olifant zou kunnen zijn. Of iets harmonica-achtigs. Een paar keer een even ongrijpbare en intrigerende gedeclameerde tekst. Als Beefheart nog geleefd zou hebben, zou hij dan tegenwoordig ook dit soort muziek maken?
(….later zaten we in de uiterwaarden van de IJssel en zagen een enorme kip (Majakovskij? Dick Turpin?) z’n snavel aflikken onder het bordje “vermist, wie heeft onze kat Punky gezien?”
de wereld is duidelijk in transitie…)
het mooie optreden van Anne Gillot, haar fluiten, haar adem en haar lijf gaven gisteren nieuwe inhoud aan de begrippen zwevende tonaliteit en “grond-toon”: kan een grondtoon zweven?
in een bijna rituele (maar totaal niet plechtige of opgepoetste) set ontmoetten lichamelijkheid en cerebraliteit (is dat een woord?) elkaar, en ook ons. mij in ieder geval.
bij alles wat met fluiten en orgels -ook een soort fluitverzamelingen tenslotte- te maken heeft, ga je al snel aan klassieke compositieregels, cadenzen van accoordopvolgingen en romantische zelfexpressie voorbij om bij de naakte natuurkunde uit te komen (zo niet, dan klinkt het vaak snel “biscuitjes”).
Speel je over al die regels en vormpjes heen, dan kom je als speler en luisteraar in het gebied van hoog en laag, hard en zacht, textuur en beweging, gebeurtenissen. en op de wip: het spel -en soms de strijd- tussen beheersing en vrij laten, waarbij soms de speler, soms het instrument opeens de grondtoon -afgedwongen door haar (eigen?) boventonen nieuw bepaalt, en soms zelfs de luisteraar dat doet. (in zn brein). wij bewegen mee, door bijna ongemerkt veranderende klankvelden.
dat is lekker.
de set van Jerome Noetinger sloot daar goed bij aan: hoewel statischer en aan z’n plek gebonden, (de set up was gewoon minder mobiel..) toch ook lichamelijk en dansbaar: (deze muziek ervaar ik echt beter als ik niet zit) ook hier natuurkunde: trilling van lucht en het versnellen en vertragen daarvan, verhogen en verlagen van pitch en volume, en dat dan “gewoon” door n beetje duwen en trekken, en wat magnetisme. Sjamanistisc-hanaloge electro: (Jasna was soms ook even daar…..) geconcentreerd. Misschien net iets te lang om niet eenrichtingsverkeer te worden. (en ook dat hoort erbij.)
mijn enige “maar” bij het concert:
soms zoek ik nog de koppeling met het derde, voor mij belangrijk muzikaal element: de koppeling van beweging van lucht met de wereld om ons heen:
hoewel geen voorstander van “expliciete boodschappen” (want die zitten als het goed is al in het medium, moment en plaats van presenteren.) en zelf houdend van “muziek over muziek” (daarin ben ik een Stravinskij-fan), merk ik dat ik troost, of zelfs bemoediging -ok..ok.. het was een zondagsconcert, vooruit: energie – haal uit die concretere koppeling van het muzikale materiaal aan een “sociale” (of soms zelfs politieke). Maar dat is persoonlijk (pun intended).
Wat Harco Rutgers in de Perifeer doet behelst dat alles misschien al een beetje: omdat hij dat hier doet en zo, over langere tijd en zonder commentaar de dingen naast elkaar presenteert:
sterk, onafhankelijk en ook gewoon mooi:
Hoe Anne Gillot vertelde over mensen, -geen schildpadden- en later haar concert afsloot met haar kwetsbare rug – open- naar ons toe.
hansko
gebeurtenis:sen : Anne Gillot en Jerome Noetinger bij de Perifeer (in Deventer,14 mei)
een dag na Jan van Grootheest en Jiska ter Bals , Oscar-Jan Hoogland c.s. en Peter Zegveld in Semai/deRuimte (Amsterdam Noord,13 mei). Als ‘recensent’ mag ik dat noemen omdat de ene gebeurtenis samenviel met de andere: gelukkig gebeuren er ook goede dingen, “in’ perfecte gelijktijdigheid” en veroveren we zo weer wat grenzelozer speelveld in een harde wereld met nog steeds te veel loopgraven.
is de bbh radiouitzending op radioantidoto met jan van grootheest, jiska ter bals, razorblade jr, dario castello, oscar-jan hoogland en ibellisse inca and the galactic green….
in de koffer op wieltjes, die ook al thuis bood o.a de S.I.R. ( scorographer in residence)
voor www.trasformatorio.net, plaatsten we onder de rollen (voor tekenen en schrijven) een taperecorder en batterijen:
ieder, die de koffer kreeg overhandigd door zijn Voorganger, werd gevraagd om een plekje
bij zijn of haar favoriete rivier te zoeken en daar in de koffer zijn of haar hartekreet te luchten,
op te nemen en of anderszins te documenteren; dan iets genieten wat zich in de koffer bevindt, of er iets aan toevoegen voor een ander..
intuitief, alleen, klein, simpel. (En de koffer kon niet voor of achteruit spoelen; je kon dus maar een keer… en hij kon door zolang we batterijen en (tape-lengte..) hadden.)
opvallend was, voor mij, hoe vaak ( en ook hoe snel al) de koffer bleef steken in modderige ondieptes in bochten van de rivier in dit trage oneindig laagland..: m.a.w. hoeveel mensen de koffer niet durfden aan te nemen, niks durfden toe te voegen; zelfs niet durfden door te geven… was dat omdat ik het alleen zelf een noodzakelijke
beweging uit de apathie en de isolatie vond? was ik niet inspirerend genoeg, te onduidelijk? te duideliojk? heb ik musici onderschat in hun flexibiliteit en improvisatiedurf?
Ik weet het niet. van sommigen begreep ik het wel: er was iemand, die te maken had met een ernstig zieke partner. over anderen was ik teleurgesteld; ze leken zich af te sluiten. Ok.
Op sommigen was ik echt boos: als je dit dan niks vindt; zeg het gewoon en breng de koffer door, naar iemand anders. Maar, zoals vaker in pandemieen en crises: in apathie leert men mensen kennen. Ook nieuwe, gelukkig!
Want de koffer reisde wel verder, en nam een paar krachtige (en mooie) hartekreten op!
(Dank! RP Tikin, Arnold ZeA, Jurgen Moan Veenstra, Thea Visser, DINA, Arie Contrabas v Duijvenvoorde, Tiedo en Jaap, en dank ook Raoul voor toch een paar kleine sound bites….)
En ja, ik moet toegeven dat de ene crisis zo naadloos overging in de volgende (n), dat ik zelf ook niet elke keer ter plekke de vastgelopen koffer kon komen los trekken…
Tot ik eergisteren, bij RP Tikin in de tuin, in de geboortestad van Marinus vd Lubbe, de cassette wist te bevrijden uit de inmiddels kapotte recorder… en samen met RP Tikin kon luisteren naar wat er op stond! Ontroering was ons deel.
En , natuurlijk ook de vraag: is dit nu mislukt? en zo ja; hoe erg is dat? en wat doen we nu?
Ik denk: gedeeltelijk mislukt. en gedeeltelijk vind ik dat jammer.
maar ik denk ook: t geeft wel iets aan… en t roert me ook!
en ik heb het idee dat dit (nu een tapekant van dertig minuten) nog steeds nodig is, en mooi:
daarom: turn the tape, please:
water-kant twee/ river side two
Ik edit wat ik heb, plaats een nieuwe recorder in een nieuwe tas, kleiner, simpeler, stop er nieuwe batterijen in en geef het nog een duwtje: ardi bones post corona yellow blue side b.
nieuwe hartekreten aan nieuwe waterkanten in een tijd van nieuwe onmogelijkheden.
het uiteindelijke resultaat; de opnames en de bijdragen in woord en beeld vormen een kleine geschiedenis binnen de grote geschiedenis die over ons heen raast, maar waar we ook deel van zijn: ik vind het goed om te kunnen horen, hoe we ons er toe verhouden, ook als dat soms niet lukt.
