splendid isolation..

omdat ik geloof dat we gewoon verder werken binnen de structuren en het netwerk dat we de afgelopen jaren opgezet hebben, ach splendid isolation… en rekening houdend met de mensen die (al eerder) in de meest kwetsbare positie zaten (en nu weer). En omdat we dat gewoon doen met behulp van ‘andere communicatie middelen’ dan de usual briefjes in het frame van een fiets, wil ik graag zeggen:

Hoe blij ik ben met afgelopen Kemenymadar feedback meeting: net op tijd trof ik Jasna en Reinier en Lucio bij Jasna in haar space; ik voelde me begrepen, ik kon al improviserend antwoord geven op de vragen die zij ( en ik ) hadden, we bedachten nieuwe dingen voor de uitvoering in Orgelpark, 24 okt, we hebben gepraat over de muzikanten met wie we willen werken ( en een aantal daarvan al gevraagd!), we hebben andere beslissingen genomen, en heel veel lol gehad. Dank!!!!!!! OOk aan Ons Fonds, die dit hebben helpen laten gebeuren. Het werkt!

Ik ben blij.

Ik ben al druk aan het schrijven aan mijn versie (voor Bas, elekgit, Rosa, trompet en accordeon! Begonnen met zwembroek…. cherishing individuality and tulip: defending the vulnerable)

Ik heb Vladimir Blagojevic en Elisabeth Lusche gevraagd; en ze willen allebei graag meedoen! Daarmee heb ik met mezelf op elekgit (en bas op Bas, natuurlijk) precies de mensen met de instrumenten die Ernö de oorlog (2e wo) door hielpen. Dat vind ik mooi.

Als zelfbouwinstrument ga ik Rosa, het orgeltje van karton, gebruiken en maak ik met Anne Tom ook Tetra Dizzent: vier orgelpijpen met pompjes, nog op tijd af…

Reinier wil Chleb gebruiken en Lucio Krabbetje. Jasna draait alles om en zet t naar haar hand: zij neemt drie zelfgebouwde instrumenten ( Velicon! )als uitgangspunt en maar één ‘conventioneel’. Zij mag dat.

Nu vooral verder schrijven. 80 procent muziek, 20 procent fundraising letters. Oef. And stay sane, mentally.

daarom ook hier: ‘wij zijn hier‘ en ook petitie lesbos en respect voor alle daklozen, blijf ze een beetje helpen! Want zorro houdt van ons.

De tulpen, die ik stiekum in mn illegale tuin gestopt heb aan de spilsluizen. (let s gro, gemeente groningen, grow up!) komen op! Ze zijn zwart, en ze staan er voor Erno! En iedereen die eigenheid blijft vieren. ook gewoon thuis en met elkaar en een op een, en niet alleen virtueel and op “media”.

de zesde

de zesde plan kruutntoone plaat is naar de fabriek!!!

pas maar op, want deze tas is van zorro (en zorro houdt van mij) komt rond april uit bij escrec. plan kruutntoone en Reinier van Houdt speelden en namen op in studio vache-a-louer, in Hauteroche, met geniaal-ingenieur, chef en bosbouwer Dolf Planteijdt, producer van de renaissance.

stemmen van Chleb, Rosa, Hansko, en Jurgen. En op de cd straks twee extra ‘brieven’ met de stem van Margijn.

je kunt al intekenen….

st. helena

wann: gestern, 19.1.2020. wo: in situ / st.helena kreuz, Bonn.

was und wer: sebastian gramms, etienne nillesen, elisabeth coudoux

(review and drawings by matteo naaldberg)

ooh sankta helena, ad hoc renaissance!

dun, leeg, kaal, en soms -sober als de renaissance
hese contrapuntjes op een streep.

stokken kruisen haar en kaartjes schuifelen.
om en om en om en om – even doorbreken van slechts textuur:

met iets laags. (bas. eindelijk een dot (Tupfer))
                ­= zware kreun. en de slagwerker omarmt z’n snaredrum en
                                     ritselt. geen truuks. geen flauwekul. wel proberen.

en vooral goed concentreren.

op het lichte blauw en het grijs  en het stro,
voor het witte marmer.

Fürchtet Euch nicht!

(ik had net mijn eigen muziek
weer beluisterd.
               nog 1 keer.
voor het opgestuurd kon naar de fabriek)
               en nu
               werden mijn oren weer geopend
voor (voor mij) iets nieuws ( en toch bekend):

Köln improviseert in Bonn, de geest van Stockhausen flardt door de ruimte van de vierkante kerk. maar. geen pretenties. ein feines Konzert. (vooral de tweede set!)

….. dus zo linzen eten in tibet, en dan naar huis. weiter machen!              (schöne Sachen)

danke, sebastian, etienne und die gute elisabeth:  het klonk en het zag er fantastisch uit.

­〜

(am 16. Feb. speelt  wiederstand wiederklang met sebastian, wij gaan.)

modern icons for the non-saintly

REsidency : moderne ikonen voor de niet zo heiligen

13 oktober 2019, galerie ‘PILOT’: Spilsluizen, Groningen. Vanaf 15.00 uur: abstract werk en instant composed muziek.

Van 29 september tot en met 13 oktober REsideert the Siciliaanse kunstenaar RE op de ms. Tisa. Op uitnodiging van de Ceda en Olgica stichting zal ze gaan werken met (bed-bad-brood- en boot)verhalen en gevonden materiaal, waarmee ze schildert op stukken lindehout voor iconen. Ze werkt met mensen uit de omgeving samen en deelt haar ervaringen met een groep studenten van academie Minerva. Willem Tredgett, zilversmid, stelt zijn expertise en materiaal ter beschikking.

De opening van de tentoonstelling van haar werk is op zondagmiddag 13 oktober bij guerrilla gallery Pilot aan en in het kanaal, Spilsluizen, Groningen. Vanaf 15.00 uur. Met live life-boat-instant-composed-music door met zorg geselcteerde improvisatoren. Een gift aan de stad om haar laatste horecavrije zone te vieren!

We delen brood en wijn.


From 29th of September until the 13th of October Sicilian artist RE will work in REsidence on ms Tisa. Invited by the Ceda and Olgica Foundation, she will paint found bed, bath, and bread stories using found materials on blanks of a Linden tree, fit for icons.

She will work together with Groningen based artists and share her experiences with Minerva students. Silver smith Willem Tredgett lends her his expertise.

The opening of her exposition in guerrilla gallery “Pilot” on the canal of the Spilsluizen in Groningen will be on Sunday 13th of October, from 15.00 onwards, with live/life-boat-instant-composed-music by carefully selected famous improvisers. A beautiful gift to the city, to celebrate its last horeca free zone!

We will have bread and wine.

For more information dial: 06 48531650 | www.re-artist.eu | https://www.saatchiart.com/RE | http://trasformatorio.net/

‘ooit pomp’

(‘n geïmproviseerde tekst op (erg goede) muziek van raoul, henk, mars, uldis, salvoandrea, hernan, yung-tuan, nora en gospodin skoric, langs de leeuwarderweg in amsterdam noord)

– dikstreept koper de lichte rechthoek
op veel velgeruis.
het drumstel een strijkkwintet,
draagt en stuwt zichzelf.
twee keer
rechtop en gebogen
-geplukt en gemazeld
de krul boven het hoofd -gebogen,-
de contrabassen.
(ellebogen)

amerikaan
(leer zwarter dan ziel)
gooit kont tegen krib
met plastic tertsen, Napelsend.
en toch pijnigt de zon het blauw
het messing de bloemen,
hout en bakeliet het snuivend riet

vlassige bakkenbaardjes, blond
haar sluik in ogen,
een hoedje,
een overhemd, brilletje,
stro en streepjes
de energie van ongeraffineerde bruine suiker
vult bitter maar monter een roze tanker.

on-herhaalt,
vervliegend, uitgeblazen,
hart als van paardebloem, vet als z’n melk,
om de jazzpot stuiterend
en valt
tik tik tik  –  tik
net goed

leeftijd, weer, bebouwde kom en rudimentaire weg.
parkje en sikje;
het orkest doet er een stuiptrekkinkje van harmonie om,
een piepje
een zacht en laag en lang gekreun

hees
strijkt henk de oude gibson
en de roze tanker is welwillend
zondag is het, en lente
van gembertaart en geen pretenties
en koud.

ik drink
het net beheerste geluid
spoelt ongericht m’n hersens- even -schoon,
moe van af gemaakt
en uit getertst.
ik ga weer iets te hard
omdat ik net nog stil stond

en buig.

(niet bang te barsten,
wel voor de parallelliteit
de overbodigheid
het niet meer schadelijk te blijken.
maar gauw weg;
een andere keer
weer andere dingen doen
en spelen)

zomaar

h

p.s.
jan jaap gezien, en jasper,
alweer te veel gezegd
over een longontsteking,
plannen,
blues
ik ben
en fiets
(en slaap) met jou.