ik vertrek van lijn en gruis.

Donderdag merk ik het.
Of mijn poetica me -alleen met mn gitaar en wat geluid onder de voet- overeind houdt in het spelen van ‘gaten vallen’ en ‘pas maar op want deze tas is van zorro’ (materiaal van de in maart op te nemen nieuwe Plan Kruutntooneplaat).

Ik speel ‘s avonds kort, bij de verschijning van Petrichor(02), een mooi blad van Jeroen Diepenmaat, Matthias Kaljouw en Martin Knaapen in Deventer.

Voor deze editie vroegen ze mij (en een heleboel anderen) iets te schrijven of maken over ruis. Het leidde tot een poging een poetica te schrijven: hoe werk ik, en waarom? Het eerste stukkie daarvan staat in deze Petrichor!

Kom! Deventer, Boekhandel Praamstra, 10 januari, om half acht.

Maar eerst soep.

became a member of the Nieuw Genootschap van Nederlandse Componisten (New Association of Dutch Composers, Nieuw Geneco)

Ik kreeg van Matteo Naaldberg, zoon ( of kleinzoon?) van I.L. Naaldberg, naar wie ons wisselende impro trio (Bas Alblas en ik, plus nog iemand, binnenkort Lucio Tasca!) vernoemd is, een recensie door: Ik plaats hem hier graag. Ik was er namelijk ook en ben het (grotendeels) met hem eens. (de foto bij de recensie is van mij)

Alles is niet grappig

ik mocht meedoen aan wedstrijd voor t carillon van de Peperbus in Zwolle, in t laatste jaar van mn studie (2015) en schreef een stuk met veel stiltes, maten met ‘niks’, waarin de beiaardier zich voor mag stellen hoe de mensen beneden andere geluiden horen, en hoe zijn spel daar dan weer onderdeel van mag worden…

Ik schreef het voor GZ in Zwolle, die toen ziek was, en nu gelukkig beter.
En ik bouwde de flarden van zinnen aan de hand van de verschillende groepen van klokken, zoals me verteld was dat ze in de loop van de jaren aangeschaft waren. Eeuwen.

(vooral de lage E gemaakt door Van Wou! Wauw.)

vreemd instrument……gemengde gevoelens, respect voor de klokken(-makers). Roy Kroezen liet het ons zien en vertelde. Dat was indrukwekkend.

ik won ook niets, maar vind het wel heel leuk dat t nu toch een keer gespeeld wordt!
(het is ook al een keer uitgevoerd door John van Eck, op Clavichord; het kleinste en persoonlijkste toetseninstrument; toen John het speelde werd e.e.a aangevuld door een behoorlijke onweersbui)

dank Alex, John en Mannes!

1 September wordt het tussen 4 en 5 gespeeld door Mannes Hofsink, samen met muziek van John van Eck en Alex Manassen.  (GZ weet ervan)

Reparing Vincenzo, my Silvestri guitar, built in Catania, to prepare it (and myself) to travel (back) to Catania for Trasformatorio and make music together.

Vincenzo is er!

Behoorlijk mishandeld. maar klinkt verbazingwekkend goed. Eigen galmpje net als de banjo.

Vincenzo is een Silvestri gitaar uit Catania, Sicilië.

Ik repareer hem om ons (beide) op Trasformatorio voor te bereiden. Woensdag vertrek

 

 

 

 

 

 

 

Clamped with love                           Ready for departure to Sicily