Vorige week (in Servie, op nog geen 100 km van Novi Sad) ontving ik van Bela Marias het volgende bericht:

no more tours to holland
u ponedeljak je u svojoj 89 godini zivota u novosadskoj bolnici preminuo Ernö Király, nakon sto posle godinu dana nije uspeo da se oporavi od preloma butne kosti.
(afgelopen maandag is op 89-jarige leeftijd, in het ziekenhuis van Novi Sad Ernö Király overleden, na een periode van een jaar, waarin hij de gevolgen van een gebroken dijbeen niet meer helemaal te boven kwam)

ik stuur dit berichtje even door aan n paar mensen, die t wel weer doorsturen naar ‘whom it may concern’.

In 1999 wist ik, ondanks een heleboel gesodemieter met visa (oorlog in ‘voormalig Yu’ de ‘kosovocrisis’) op het laatste nippertje (en dankzij Wilma) toch nog Ernö Király toe te voegen aan de daarmee geniale package van Tudosok (uit Budapest) en Marko Brecelj (uit Koper). Het was als een avontuur uit een Alan Ford stripverhaal om met deze kumpania enkele dagen op te trekken.
Ernö speelde toen in Worm, Rotterdam, (toen nog Dodorama), in Paradiso (‘s bovenzaal) in het oude RKZ in Groningen, in Den Haag in de Blauwe Aanslag, en in Nijmegen, ik geloof in Extrapool, misschien ook wel de Onderbroek. De kleine man, toen dus al begin 80, speelde op door hem zelfontworpen en zelfgebouwde instrumenten. Was van alle leden van het toenmalige reisgezelschap steevast t populairst onder de vrouwelijke bezoekers. Zat heerlijk in de in de oude renault trafic van Marko B, op een kussentje, dekentje om, in de wetenschap dat hij in de veilige handen van Dr.M verkeerde, (ondanks, of juist omdat deze luidkeels oude communistische hymnen galmde). Uit t raam kijkend vroeg hij zich af waar nu al die tulpen waren; onze nationale dis, toch?

Nog onlangs beluisterde ik zijn cd Phoenix (uit op Reccomended records), (om voor mezelf ook zo eens na te gaan, hoe men improviseert zonder vervelend te worden:-) mooie plaat, ook de gecomponeerde stukken, zelfs op de autoradio in mijn bus.

Erno zal wellicht de groeten doen aan Bela Bartok, die hij nog kende van vroeger.
bij deze ook de groeten van Hansko

(translation in English:)
(to whom it may concern, or whomever wants to check out Kiraly’s music)

Last week in Serbia (less then a 100 km from Novi Sad) myself i got the following message:
no more tours to holland
u ponedeljak je u svojoj 89 godini zivota u novosadskoj bolnici preminuo Ernö Király, nakon sto posle godinu dana nije uspeo da se oporavi od preloma butne kosti.
( on monday, in his 89 th year, in the hospital of Novi Sad, Ernö Király passed away, after a year in whichhe couldnt overcome the consequences of a broken thigh bone)

In 1999 I managed, despite a hell of impossibilities in obtaining visa and papers (war in ‘former Yu’, “Kosovocrisis”) and in the last possible minute (thanks to my wife Wilma) to add Mr Erno Kiraly to the thereby ingenious mix of Tudosok (Budapest), Marko Brecelj (from Koper). Being part of this internatinal kumpania on the road in Holland for a few days, was like living a few pages of an Alan Ford cartoon. They played in Worm , (then Dodorama) in Rotterdam, In Paradiso (A’dam), in Extrapool (Nijmegen) and in de Blauwe Aanslag in The Hague and in ORKZ, Groningen.
The vital man of small fysical statue played his own music on the instruments he invented and built him himself. He was by far the most popular among the female part of the audiences. He sat him self down well in the Marko’s old renault trafic, on a little cushion in the blanket they had for him, knowing to be safe in the hands of his frioend dr. B. (Marias), even though, or just because the latter was bellowing communist hymns from the back of the car…Looking out of the window Erno asked me: so where are all these tulips? Your national dish, isnt it?

Shortly i listened to his cd Phoenix again (out on Recomended records), still in the proces of finding out how to improvise without being boring 🙂 Nice record, also the composed pieces!

He may greet Bela Bartok now (an old acquaintance of his, on this side already)
hereby my regards,
hansko